موفقیت در مذاکرات هسته‌ای و به سرانجام رسیدن برجام در لغو تحریم‌های ظالمانه  13 ساله علیه ملت ایران، در کنار آثار متعددی که برای آن برشمرده می‌شود، پاسخ مناسبی به پرسش چرایی تحریم و تحقیر یک ملت از سوی قدرت‌های بزرگ یا سازمان‌های بین‌المللی می‌دهد.
با وجود  باور به این واقعیت که رفتار غرب و نهادهای بین‌المللی در قبال مسأله هسته‌ای کشورمان ظالمانه و غیر عادلانه بوده و بدون شک هیچگاه رویکرد مثبتی نسبت به انقلاب اسلامی نداشته‌اند، می‌خواهم به یک نقطه ضعف داخلی اشاره کنم و آن کمرنگ انگاشتن عنصر گفت‌و‌گو و غفلت از معجزه تعامل بوده است.
این یک واقعیت غیر قابل کتمان است که در موارد و مقاطعی ظرفیت دیپلماسی ایران کوچک انگاری شد و از این ظرفیت بالقوه، در جای خود استفاده نشد،  اما ملت بزرگ ایران در نهایت با وجود همه رفتارهای خصمانه قدرت‌ها و نهادهای بین‌المللی با صبر و مقاومت و بهره‌گیری دولت منتخب خود از پدیده گفت‌و‌گو و تعامل، توانست از بحران خارج و این واقعیت را به اثبات برساند که ملت بزرگ و دولت مقتدر ایران ظرفیت تأمین منافع و حل مناقشات از طریق مذاکره و گفت‌و‌گو را دارد. در واقع ما دو روش برای تأمین منافع در پیش داشتیم: اول ایجاد مناقشه، منازعه و فضای پر ابهام و توأم با بی‌اعتمادی و دوم فضای ایجاد سازوکار مبتنی بر تعامل و گفت‌و‌گو از طریق دیپلماسی. آن چه در انتخابات ریاست جمهوری خرداد 92 مورد اقبال و استقبال عموم جامعه قرارگرفت، برگزیدن روش دوم و میل به مذاکره و تعامل بود.
صاحبنظران تئوری قدرت نرم، مؤلفه‌های تولید این قدرت در دنیای جدید را مبتنی بر سه عنصر رسانه، مغز و دیپلماسی بر می‌شمارند و به اعتراف کارشناسان دولت دکتر روحانی بخوبی توانست حداکثر بهره برداری از این تئوری را در فرآیند مذاکرات هسته‌ای انجام دهد. جالب اینکه رئیس جمهوری محترم در اولین گفت‌و‌گو با خبرنگاران پس از اجرای برجام،  استفاده از این شیوه را برای حل و فصل چالش‌های داخلی هم پیشنهاد کرد و برای رفع نگرانی‌ها در قبال تأیید صلاحیت نامزدهای انتخابات مجلس دهم  اذعان داشت:« باید از مدل برجام در داخل هم استفاده کنیم.»  معجزه گفت‌و‌گو و ابزار تعامل و مذاکره یقیناً بهترین روش برای رفع چالش‌های داخلی هم می‌تواند باشد. حال  که کام ملت ایران از تحقق برجام شیرین است، انتظار می‌رود شورای محترم نگهبان با استفاده از اختیارات و ابزار قانونی که در اختیار دارد،  با تجدید نظر در امر نظارت و تأیید صلاحیت ها، فضای انتخاباتی را گشوده تر و زمینه مشارکت حداکثری مردم را که مورد نظر و تأکید رهبر معظم انقلاب است فراهم کند.

وقتی همه جناح‌ها و گرایش‌ها بر این باورند که بهترین راه حل موجود برای رفع این چالش سیاسی و احقاق حقوق داوطلبان استفاده از ابزار گفت‌و‌گو و مذاکره بر مدار قانون است، مناسب ترآن است که به جای مکاتبات اداری خشک و پیغام‌های نامأنوس، با ایجاد فضای گفت‌و‌گویی میان نامزدها و شورای نگهبان فرصتی برای گفت‌و‌گوی ملی و رفع سوء تفاهم‌ها ایجاد کنیم. در این فرآیند نامزدهای تأیید نشده، یا شورای نگهبان را برای تأیید خود اقناع خواهند کرد و یا با توضیحات شورای نگهبان مبنی بر عدم صلاحیت قانع خواهند شد. واضح است که این حجم از رد صلاحیت، امکان تحقق و تأمین نظر رهبر معظم انقلاب مبنی بر مشارکت حداکثری را  دشوار خواهد کرد  چرا که مشارکت حداکثری با حضور و مشارکت همه سلایق و گرایش‌های درون نظام و تنوع نامزدها امکانپذیر است.»

روزنامه ایران-1394/10/29